Η ζωή και η καθημερινότητα των Σκαλιωτών από το μεσοπόλεμο μέχρι σήμερα, μέσα από μικρές ανθρώπινες ιστορίες που σε κάνουν άλλοτε να δακρύζεις και άλλοτε να γελάς. Ιστορίες που λέγονται μόλις δοθεί ευκαιρία, στα καφενεία, πίνοντας ρακί και τρώγοντας σαρδέλα, άγριες γαρίδες και χαψί, στην ακρογιαλιά παρατηρώντας τον καιρό, ή ξεψαρίζοντας το πρωί στο λιμάνι. Ο χρόνος σβήνει απ’ τη μνήμη ονόματα και γεγονότα. Κάθε φορά όλο και λιγότερα θυμούνται αυτοί που αρέσκονται να διηγούνται. Καλό είναι λοιπόν να γραφτούν για να μη τα φάει ο χρόνος.